Boekrecensie - 26/04/2025

Kathleen plaatste deze recensie op Instagram:

De zoensteiger. Heerlijke titel. Mooie glitterletters. Dromerige foto. Achterflap die je nieuwsgierig maakt. Alles aan dit verhaal voelt Vlaams. De schrijfstijl, de namen, de steden. Een schrijfstijl die soms iets te veel onnodige details in zich draagt en soms net de vele details geeft die je nodig hebt om diep in het verhaal getrokken te worden. Een schrijfstijl die evolueert naarmate het verhaal vordert waardoor de hoofdstukken die in het begin te lang aanvoelen, plots te kort gaan aanvoelen omdat je meer wil weten. Een personage dat evolueert van alwetend naar open. Een modern verhaal. Een verhaal dat vaart krijgt naarmate het verder gaat. Een mooi debuut al hou ik er als feelgoodlezer van als ik zelf gevoelens en oordelen kan aanvullen in mijn hoofd, daar waar het hoofdpersonage nu geen ruimte laat voor nuances. En die zoensteiger lijkt me zo'n mooi initiatief ❤️!

Van Kelly mocht ik deze leuke boekrecensie ontvangen:

De zoensteiger' is het debuut van Olivia Demarie'. We lezen hierin het verhaal van Ella. Ella is een toegewijde moeder en echtgenote. Het leven tussen man en vrouw is niet meer wat het is geweest. De sleur zit er in. Tot Ella op een girl's night out een oude geliefde tegenkomt. Oude liefde roest niet, ondanks dat Ella haar gevoelens probeert tegen te houden. Zal zij hierin slagen? Voor wie kiest ze? Haar man of haar jeugdliefde?

Zoals reeds aangehaald is 'De zoensteiger' het debuut van Olivia. Maar dat valt niet op. Olivia heeft een vlotte pen waarmee ze de gebeurtenissen mooi aan elkaar rijgt. 

De personages in het boek zijn mooi uitgewerkt. De karakters hebben de nodige diepgang. 

Het verhaal is heel realistisch geschreven. De vertwijfeling, de woede, het verdriet zijn uit het leven gegrepen. Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel. Serieuze passages worden afgewisseld met een vleugje humor en een tikkeltje romantiek!

Qua debuut kan dit wel tellen!

Ook van Mieke mocht ik een mooie recensie ontvangen:

De korte inhoud van 'De zoensteiger' sprak mij aan, dus toen Olivia Demarie vroeg of ik haar debuutroman wilde lezen, was ik zeker geïnteresseerd. 

Het verhaal draait om het leven van Ella, bijna veertig, echtgenote en mama van twee kinderen en is vlot en luchtig geschreven waardoor het niet echt stoort dat de hoofdstukken best wel lang zijn. Gebeurtenissen uit het leven gegrepen passeren de revue: ongelukkig huwelijk, een job die je veel energie kost, burn-out, ontrouw, therapie, verliefd, elkaar 

steunen, twijfelen aan jezelf, geluk om een nieuw leven, rouwen, … Een reeks aan gevoelens komt aan bod en Ella overkomt het allemaal. Op een gegeven moment vond ik zelf dat alles elkaar nogal snel opvolgt en kwam ik zelf in een rollercoaster van emoties. De ene gebeurtenis volgt de andere op en alles wordt ook nogal snel en gemakkelijk afgehandeld, wat dan wel goed is voor Ella, want door allemaal (toevallige) meevallers kan ze vrij snel haar leven terug oppakken en een gelukkige toekomst voor zich zien. Van mij mocht het allemaal iets trager gaan en in sommige herkenbare situaties had ik graag wat meer diepgang gezien. Wat niet weglaat dat het een heel goed verhaal is, vlot leest en ik wilde heel graag verder lezen, want ik was benieuwd hoe alles zou evolueren. 

'De Zoensteiger' is een leuke feelgoodroman en zeker het lezen waard.

Trots om te delen dat mijn debuutroman De Zoensteiger van Hilde Van Gysegem een mooie recensie heeft gekregen:

De cover van dit boek voelt heel zomers aan, enerzijds is deze behoorlijk eenvoudig gehouden, anderzijds nodigt hij de lezer zeker uit om in het verhaal te duiken door de zachte kleurtinten en de titel die letterlijk op de cover schittert. 'De zoensteiger' is ook een leuke en vooral originele titel die de fantasie van de feelgoodlezer instant triggert . Ook de tekst op de achterflap prikkelt de nieuwsgierigheid van de lezer!In dit verhaal volgen we Ella, een bijna veertiger, tewerkgesteld als bediende, moeder van Finn en Lily en echtgenote van Lucas, die werkt in de modesector. Wanneer Ella samen met Lara en Amber, haar 2 beste vriendinnen, tijdens het maandelijkse vriendinnenuitje een feestje bouwt in het Antwerpse Sportpaleis, valt haar oog plots op een oude bekende. Een persoon die een belangrijke rol in het verleden van Ella speelde. Terug thuis blijft het idee door Ella's hoofd spoken dat het misschien leuk zou zijn om het contact met deze oude bekende te herstellen. Ondertussen breken er moeilijkere tijden aan voor Ella : haar huwelijk met Lucas loopt niet meer van een leien dakje, op professioneel vlak is het enorm druk door het ziek vallen van een collega en Ella zelf lijkt meer en meer uitgeput te raken door al de dingen die rondom haar spelen. En dan crasht ze plots volledig...

'De zoensteiger' is de debuutroman van Olivia Demarie ( de auteur werkt als bediende en wenst zelf anoniem te blijven) en is dus tevens voor mij de eerste kennismaking met het werk van Demarie.

Demarie hanteert een uiterst vlotte en prettige schrijfstijl. Het verhaal wordt verteld vanuit een 'ik-persoon', met name Ella zelf, waardoor je als lezer vooral veel te weten komt over hoe zij de wereld en de mensen rondom haar ervaart. Er is een mooie balans tussen enerzijds verhalende delen en dialogen, de hoofdstukken zijn vrij lang maar dit haalt de pret van het lezen zeker niet naar beneden. Het hoofdpersonage zelf vind ik erg mooi neergezet, je krijgt als lezer een volledig beeld van wat haar drijft, in welke situatie ze zich bevindt en welke band ze met de andere personages heeft. De mannelijke personages in dit boek voelden voor mij iets minder uitgewerkt, wat op zich niet echt stoorde, hoewel ik misschien wel liever nog wat meer achtergrondinformatie had gekregen over de 'oude bekende'. De auteur trekt je met haar enthousiaste schrijfstijl al snel helemaal in dit verhaal. Daar waar er wel degelijk sprake is van het typische feelgood gevoel, komen er in dit boek ook behoorlijk wat zware thema's aan bod (denk daarbij aan verlies, echtscheiding, ontrouw, mentaal welzijn, rouw, therapie enz.). Het leestempo lag voor mij persoonlijk net iets te hoog, de vele gebeurtenissen volgen elkaar nogal snel op en daardoor had ik soms het gevoel dat ik mij in de intense menselijke gevoelens die daarmee gepaard gingen niet altijd even goed kon 'inleven'. Zo ervaart het hoofdpersonage een enorm groot scala aan gevoelens bij heel wat diverse gebeurtenissen, wordt dit ook zo beschreven door Demarie maar voelde ik het niet altijd even hard binnenkomen omwille van de 'snelheid' in het verhaal. Mocht het verhaaltempo iets lager geweest zijn, ik zou dit boek een nog hogere score gegeven hebben.

Desalniettemin heb ik ontzettend genoten van dit verhaal en slaagde de auteur er zeker in mij te blijven boeien van begin tot einde door de verschillende plottwists , je wil als lezer absoluut weten hoe het verhaal eindigt!

Kortom, een heerlijk ontspannend feelgoodverhaal met een diepere emotionele laag, een meer dan geslaagd debuut voor mij! Ik kijk zeker uit naar het tweede boek van Demarie!